کلاً دو حالت وجود دارد، یا شما دکمه ی کسی را میزنید، یا کسی خودش دکمه ی خودش را میزند، در هر دو حالت شما پیروزید، آنهایی که با چنگ و دندان نگهشان میدارید تا بمانند ولی از لای چنگ و دندانتان در میروند، خیلی وقت است که دکمه ی شان زده شده است، بیایید به کارکرد دکمه ها اعتقاد داشته باشیم و وقتی آنها را زدیم رهایشان کنیم، دکمه ها درست کار می کنند، دکمه ها با ارزشند، دکمه ها را جدی بگیرید، دکمه ها را با دقت بزنید، همه ی دکمه ها را نزنید؛
اینجا ورود هیچکس ممنوع نیست؛ اگر مسلمانی برایت دعا میکنم؛ اگر نیهیلیستی سیگارت را آتش میکنم؛ اگر آتئیستی با تو گپ میزنم؛ اگر سلطنت طلبی برای آن خدابیامرز فاتحه میخوانم؛ اگر ناسیونالیستی برایت فروهر میخرم، اگر مجاهدی آرزوی موفقیت برایت دارم، تا وقتی تو هم مثل من عمل کنی*
اینجا را با هدفی خاص ساختم، اینجا را با قلبی از جنس سنگ و چهره ای به شکل ماست و کوله باری از تجربه(به امید روزی که بسوزد پدر تجربه)ساختم، وبلاگ دوست داشتنی ای خواهد شد، هر چند سنگ، هر چند سخت، هر چند سفت.
برخی از مطالب وبلاگم از وبلاگ قبلی ام بک آپ گرفته شده است لذا دلیل عدم همخوانی عمر وبلاگ و تاریخ برخی نوشته به همین سبب می‌باشد.
وبلاگ قبلی با حدود چهار سال عمر حذف شد، واقعاً دلیلش را نمیدانم، در آن هیچگونه بی ادبی و هتک حرمتی صورت نگرفته بود، مع الوصف برخی مطالب بو دار را رمز دار و سپس هاید می کنم باشد که دیگر آن اتفاق تکرار نشود...
*: شانتاژگر (نیاز به فیلترشکن)
